نام تجارتی:Celebrex دسته دارویی:ضد التهاب خطر مصرف بیش از دوز مجاز دارو: نسبتاً زیاد
میزان وابستگی و اعتیاد به دارو: کم احتیاج به نسخه پزشک: بلی قابل استفاده برای عموم: خیر
موارد استعمال دارو
سلکوکسیب برای درمان درد، تورم و خشکی ناشی از آرتروز یا ساییدگی مفصلی (استئوآرتریت)، روماتیسم مفصلی و اسپوندیلیت انکیلوزان بکار برده می‌شود. از سلکوکسیب می‌توان در دردهای ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات، رگ به رگ شدن و پیچیدن مفاصل، درد ناشی از التهاب و یا کشیدگی تاندون و لیگامان ها و درد و تورم بورسیت ها استفاده کرد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، سلکوکسیب درد و تورم ناشی از آرتریت یا التهاب مفصل به علل دیگر مانند نقرس را هم کاهش می‌دهد. از این دارو می‌توان برای کاهش دردهای استخوان و درد بعد از جراحی هم استفاده کرد. سلکوکسیب در درمان قاعدگی‌های دردناک و در درمان پولیپ های متعدد روده بزرگ و رکتوم هم بکار برده می‌شود.
این دارو موجب کاهش درد و التهاب و همچنین کاهش خشکی مفاصل می گردد. در درمان بیماری های استخوانی و درد مفاصل کاربرد دارد.
سلکوکسیب چگونه اثر می‌کند
سلکوکسیب نوعی آنزیم به نام سیکلواکسیژناز Cyclo-oxygenase را در بدن مهار می‌کند. آنزیم سیکلواکسیژناز مسئول تهیه ماده شیمیایی به نام پروستاگلاندین است که موجب بروز التهاب و درد در بدن می‌شود. پس سلکوکسیب با مهار آنزیم سیکلواکسیژناز موجب می‌شود تا مقدار پروستاگلاندین بدن کم شده و درد و التهاب هم کاهش یابد. در بدن دو نوع سیکلواکسیژناز وجود دارد و سلکوکسیب فقط نوع دوم آنرا مهار می‌کند و بر روی تولید پروستاگلاندین هایی که موجب محافظت دیواره معده می‌شوند تأثیری ندارد.
عوارض جانبی مصرف دارو:
عوارض گوارشی، عصبی و تنفسی از جمله عوارض معمول مصرف دارو می باشند. که از آن جمله می توان به ظاهر شدن جوش، تورم قوزک پا، سوء هاضمه، شکم درد، اسهال، نفخ شکم، بیخوابی و سرگیجه، اشاره نمود. در صورت شدت هر یک از این عوارض، باید با پزشک مشورت نمود. ضمناً اگر دچار ارتعاش بدن، مشکلات تنفسی، استفراغ خونی، مدفوع تیره و خونی، گشتید، مصرف دارو را قطع کرده و سریعاً تحت نظر پزشک قرار بگیرید.
نکات احتیاطی مهم در مصرف دارو: اگر به امراض و دردهای زیر مبتلا هستید حتماً قبل از مصرف این دارو پزشک معالج خود را در جریان بگذارید.
* اگر به بیماری آسم مبتلا می باشید.
* اگر دچار آنژین هستید و یا نارسایی های حاد قلبی دارید.
* اگر به این دارو یا آسپرین حساسیت دارید.
* اگر دچار هرگونه زخم یا خونریزی گوارشی می باشید.
* اگر به سولفونامیدها، حساسیت دارید.
* اگر بیماری التهاب روده دارید.
* اگر بیماری قلبی مادرزادی دارید.
* اگر داروهای دیگری مصرف می کنید.
مصرف دارو برای زنان حامله: مجاز نمی باشد.
مصرف دارو برای زنان شیرده: مجاز نمی باشد.
مصرف دارو برای بچه ها و اطفال: مجاز نمی باشد.
مصرف دارو برای افراد بالای ۶۰ سال: بعلت احتمال وقوع عوارض ناشی از حساسیت به دارو، کاهش دوز مصرفی دارو، ضرورت دارد.
مصرف در افراد بالای ۶۰ سال: چون دارو ممکن است موجب سرگیجه، خواب آلودگی و دوران سر گردد، لذا کلیه رانندگان و افرادی که کارهای پرمخاطره دارند، باید هنگام مصرف این دارو، از فعالیت های مربوطه، دست بکشند.
نکته: در طی مدت درمان با دارو، برای آگاهی از کارکرد کلیه ها، باید آزمایشات منظم انجام بگیرد.
عزت الله انتظامی گفت: خوشحالم سال 91 را با کار خیر شروع کردم و باعث شدم مبلغ قابل توجهی به بیماران ام اس اختصاص پیدا کند.
آقای بازیگر سینمای ایران که در ویژه برنامه سال تحویل شبکه دو سیما مستندی از او پخش شد گفت یکی از دوستان خبرنگارم در روزهای پایانی سال پیش من آمد و خواست گزارشی درباره خانه قدیمی ام که در حال تبدیل به بنیاد فرهنگی است، برای ویژه برنامه سال تحویل شبکه دو تهیه کند که در نهایت با تخصص خودش با صحنه های مربوط به تحویل سال فیلم «کمال الملک» تدوین و کار قابل قبولی آماده کرد و در نهایت به شرط اختصاص مبلغی به انجمن بیماران
ام اس قبول کردم این مستند پخش شود و قرار شد آن مبلغ را بپردازند. انتظامی با ابراز رضایت از اینکه این گزارش مورد توجه قرار گرفت خاطرنشان کرد: پخش این تصاویر بازتاب مثبتی داشت و خوشحالم این مبلغ قابل توجه هم به بیماران ام اس پرداخت شد و شروع خوبی برای سال جدید بود.
نویسنده: علی مرزعتی
با توجه به شرایط کنونی زندگی و مشکلاتی که در جامعه وجود دارد، برای گذران یک زندگی ساده لازم است که زن و مرد در کنار هم تلاش کنند که هم بتوانند هزینه های زندگی روزمره را تامین کرده و هم به تربیت فرزندان شان بپردازند. حال تصور کنید در این میانه، برای رفتن به یک مسافرت، گردش خانوادگی، بازدید از یک مکان تفریحی، زیارتی و... نیز بخواهید هزینه هایی را در نظر بگیرید. لازم است تلاش را کمی بیشتر کنید تا درآمد خود را افزایش دهید. پس از پایان یک روز کاری، خانواده ها نیاز به زمانی برای آسایش و استراحت دارند. حال تصور کنید که باید با عجله از محل کار برگردید تا بتوانید فرزندتان را از مدرسه بیاورید و کمی خانه را مرتب کنید و اموری همچون آشپزی و شستن ظروف و... هم بر عهده شماست، علاوه بر آن باید به مراقبت از همسر بیمارتان هم بپردازید: همسری که مبتلابه یک بیماری ناتوان کننده به نام ام اس است که ابتلابه این بیماری، شرایط را برای بیمار و خانواده اش بسیار مشکل می کند. شما مجبور هستید با تمام مشکلات مربوط به این بیماری کنار بیایید و هزینه های بسیار بالای داروی مورد استفاده برای این بیماری را که تمامی هم ندارد بپردازید، چون می دانید که اگر در این مرحله، سستی کنید، بیماری همسرتان بدتر شده و با مراحل بعدی از جمله فلج شدن وی و مشکلات و مسائل سخت تری روبه رو خواهید شد. پس تمام تلاش خود را برای تامین دارو و ایستادن در صف های داروخانه برای گرفتن دارو و... به کار می گیرید ولی واقعا باید بدانیم که این شرایط، انسان را خسته می کند و مشکلات جسمی و روحی و روانی و افسردگی و... را به دنبال دارد. این بیماری به طور ناخودآگاه همسر را هم تحت تاثیر قرار داده و روحیه یاس، ناامیدی، خستگی و... را برایش به همراه می آورد. این تاثیرات سپس فرزند خانواده را هم در بر می گیرد: فرزندی که می بیند دارای مادری ناتوان است و مادر ناتوان و بیمار خود را می بیند که مجبور است به طور مداوم از آمپول استفاده کند تا بلکه در همان شرایط باقی بماند و بیماری اش بدتر نشود. این فرزند نیز غصه می خورد و مادر خویش را با مادران دوستان خود مقایسه می کند که فعال و سرحال بوده و در کنار فرزندشان هستند. حال تمام این مسائل و مشکلات به کنار، هزینه های بالاو سرسام آور داروهای مورد استفاده نیز به کنار که برای اکثر خانواده ها تامین مبلغ ماهانه آن مشکل است. در شرایط معمولی، حتی ابتلابه یک بیماری ساده مانند سرماخوردگی و تب و لرز و... که یکی از اعضای خانواده را گرفتار می کند تمام اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد و اگر این بیماری ساده کمی از حد معمول تجاوز کند، هم بیمار، هم اطرافیان ناراحت می شوند اما بالاخره این بیماری ساده، پایانی دارد و پس از یک زمان کوتاه، درمان می شود. اما درباره ام اس چه باید گفت ؟ در حالت معمولی، پس از افزایش سن، عوارض جسمی ناشی از بیماری و... نیز افزوده شده و مشکلات را صد چندان می کند. یک بیمار مبتلابه ام اس برخی اوقات فکر می کند که نقش یک سربار را در خانواده دارد و همین روحیه مایوس کننده می تواند بیماری او را بدتر کند. در مقابل تمام مشکلات و سختی های زندگی و وضعیت معیشتی همسر، باید بسیار صبورانه و به گونه یی رفتار کند که استرس به همسر خود منتقل نکند، اما باز هم تحمل تمام این موارد برای مردی که پس از سعی و تلاش روزانه به خانه یی بر می گردد که باید در آن نقش همزمان یک پرستار و مادر را ایفا کند سخت است. برای یک مسافرت ساده باید داروها را در یک فضای سرد و در کنار یخ نگهداری کنی و به سفر طولانی هم نمی توانی بروی، زیرا داروها، ماهانه و به میزان محدود و با دستور پزشک در اختیار بیمار قرار می گیرد. باید مراقب باشی که حین جابه جایی، آمپول ها نشکند و... تمام مشکلات مربوط به ضعف بینایی، حواس پرتی و پریشانی ها و مشکلات جانبی این بیماری علاوه بر سایر بیماری هایی که به سراغ بیمار ام اس می آید وضعیت را بدتر کرده و همسر مجبور است به طور مداوم از محل کار خود مرخصی بگیرد که در این صورت هم نمی تواند حضور منظمی در محل کار خود داشته باشد که تداوم این امر می تواند به از دست دادن کار و اخراج منجر شود و شرایط را بسیار سخت تر کند. در این شرایط چه باید کرد؟ ای کاش این داروها با حمایت کامل دولت به صورت رایگان یا با قیمتی اندک در اختیار خانواده های دارای بیمار ام اس قرار گیرد، زیرا این خانواده ها به اندازه کافی مشکل دارند. قطعا حمایت دولت از این قشر می تواند مشکلات و آسیب های اجتماعی را هم کاهش داده و خانواده ها و بیماران را امیدوارتر کند.
آیا بیماران ام اسی می توانند بچه دار شوند؟
یکی از سوالاتی که بیماران ام اسی می پرسند درخصوص داشتن فرزند است. فرد جوانی که مبتلابه ام اس شده و تحت درمان است، تصمیم به ازدواج دارد و می خواهد بداند که آیا این بیماری مانعی برای بچه دارشدن نیست و این که بیماری ام اس واگیر دارد یا خیر و آیا ممکن است که فرزند یا همسرش مبتلاشوند؟
نکته اول این که بیماران ام اس می توانند ازدواج کنند و ممانعتی در این کار وجود ندارد. اما قبل از ازدواج باید صادقانه این بیماری را به اطلاع همسر آینده شان برسانند، با وجود این که این بیماری براحتی کنترل می شود، ولی گاهی اوقات ممکن است منجر به ناتوانی هم بشود. استرس باید در این بیماری کنترل شود، زیرا باعث بدترشدن حال بیمار می شود.
در پاسخ به این که این بیماری به بچه سرایت می کند یا خیر؟ باید گفت احتمال این که این بیماری به فرزند انتقال پیدا کند زیاد است. اگر بگوییم از هر 100 هزار نفر یک نفر مبتلابه ام اس می شود، فردی که مبتلابه ام اس است، احتمال این که فرزندش هم مبتلاشود 5 درصد است. بنابراین ما توصیه نمی کنیم، افراد ام اسی خیلی بچه بیاورند و یک یا 2 فرزند کافی است.
بیماری طی حاملگی کنترل خوبی پیدا می کند و خطر بیماری ام اس کمتر می شود. بنابراین بهتر است خانم ها در سنین پایین تر بچه دار شوند و نکته بعدی این که قبل از بچه دار شدن حتماً با پزشک مشورت کنند.
روزنامه جام جم،