.:::: ام اس چت ::::.

مکانی برای بیماران ام اس www.mschat.zim.ir

.:::: ام اس چت ::::.

مکانی برای بیماران ام اس www.mschat.zim.ir

درمان ام اس با سلول های بنیادی

پژوهشگر ایرانی و برگزیده سیزدهمین جشنواره تحقیقاتی رویان با استفاده از سلول های بنیادی پرتوان القایی روشی جدید را در درمان بیماران ام اس در مدل حیوانی ارایه کرد.
    «علیرضا پویا» به عنوان برگزیده داخلی سیزدهمین جشنواره بین المللی تحقیقاتی رویان طرحی با عنوان «تمایز سلول های بنیادی القایی انسانی به سلول های «اولیگودندروسیت» و پیوند به مدل موش صحرایی برای ترمیم میلین عصبی بینایی» ارایه کرد و آخرین تحقیقات علمی خود را به محققان و دانشمندان شرکت کننده در این کنگره تشریح نمود.
    مجری طرح در گفت وگو با خبرنگار علمی ایرنا افزود: بیماری ام اس در انسان با از بین رفتن سازنده غشای سلولی «میلین» در ارتباط است و در علم پزشکی برای درمان این بیماری تاکنون راه های درمانی پیدا نشده است و درمان های دارویی در این بیماری تنها از پیشرفت این بیماری جلوگیری می کند.
    وی اظهار داشت: در این طرح توانسته ایم سلول های پرتوان القایی انسانی را با بازدهی بسیار خوب به نوعی از سلول های پشتیبانی عصبی که توان ساختن میلین را دارند تبدیل کنیم.
    پویا ادامه داد: این سلول های تولیدی را در مدل حیوانی که در اثر تخریب میلین در عصب بینایی اش مشکل پیدا کرده بود پیوند زده و نتایج این تحقیق نشان داده است که میلین سازنده عملکرد عصب بعد از پیوند نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است.
    محقق پژوهشگر رویان خاطرنشان کرد: در سال های اخیر درمان با سلول های بنیادی مانند سلول های مزانشیمی و جنینی در کشور مورد توجه ویژه قرار گرفته است که در چند سال گذشته سلول های بنیادی جدیدی با نام سلول های بنیادی پرتوان القایی (iPS) مطرح شده است.
    وی افزود: سلول های پرتوان القایی شباهت زیادی به سلول های بنیادی جنینی دارد و سلول های جنینی قادر است انواع سلول های بدن را تولید و تکثیر کند.
    پویا اضافه کرد: سلول های بنیادی جنینی دارای محدودیت است و به دست آوردن این سلول ها باعث می شود جنین از بین برود که از نظر بعد اخلاقی دارای اشکال است.
    این پژوهشگر با اشاره به اینکه در این طرح با تولید سلول های «اولیگودندروسیت» و تزریق آن در فاز حیوانی و موش صحرایی نشان داد که این روش می تواند به عنوان روشی برای درمان بیماری MS در آینده با مطالعه و تحقیقات گسترده آینده خوبی را در پیشرفت علم پزشکی نوید دهد.
    به گفته وی تومورزایی و رد پیوند در استفاده از این روش برروی انسان می تواند وجود داشته باشد و تزریق مستقیم سلول های بنیادی پرتوان القایی باعث تومورزایی می شود.
    پویا افزود: بیماری سیستم عصبی گسترده وسیعی در بدن وجود دارد که نمی توان مشخص کرد که بیماری از کدام ناحیه شروع شده است از این رو شناسایی محل مشخص برای تزریق این سلول ها با دشواری هایی همراه است.
    برگزیده ایرانی جشنواره رویان ادامه داد: با این روش می توان با استفاده از سلول ها، غشای میانی را بازسازی کنیم و به افرادی که مشکل دارند پیوند بزنیم.
    وی اظهار داشت: در این روش توانستیم سلول های اولیگودندروسیت را از سلول های بنیادی القایی انسانی (iPS) تولید کنیم که برای نخستین بار در دنیا انجام شده است. سلول های iPS را می توان از سلول های فیبروبلاست پوستی هر فرد تولید کرد که می تواند مشکلات رد پیوند را تا حدودی برطرف کند.
    این طرح سه سال پیش آغاز شده و نتایج آن سال گذشته میلادی در مجله PLOS ONE به چاپ رسیده است.   
 روزنامه کیهان، شماره 20310 به تاریخ 29/6/91، صفحه 7 (دانش و پژوهش)

خواب رفتن مداوم دست و پا را جدی بگیریم

به گفته دکتر شهیدی، فوق تخصص اختلالات حرکتی وقتی اعصاب حسی در کار خود دچار مشکل می شوند دست و پا خواب می رود، خواب رفتن دست و پا می تواند نشانه بعضی از بیماری های اعصاب محیطی و ایجاد آسیب در اعصاب مختلف بدن باشد .
    بیماری های ارثی اعصاب محیطی باعث خواب رفتگی دست و پا نمی شود؛ بلکه بیماری اکتسابی است که آن را به وجود می آورد .
    مهم ترین و شایع ترین بیماری مربوط به عصب محیطی در جهان، دیابت است که در تغذیه اعصاب اختلال ایجاد می کند و از آنجا که هر چه طول اعصاب بیشتر باشد تغذیه آن ها بیشتر با مشکل مواجه می شود . اعصاب پاها آسیب پذیرترند و خواب رفتگی پاها در آن بیشتر مشاهده می شود . علاوه بر خواب رفتن دست و پا، در بیماران دیابتی، انواع اختلالات حسی از جمله کرختی، بی حسی، سوزن سوزن شدن و گزگز کردن دست و پا نیز مشاهده می شود .
    بیماری «گیلن باره» نیز با علائم خواب رفتن دست و پا، کرختی و بی حسی آغاز می شود که ممکن است این علائم با معاینه پزشک در بیمار تشخیص داده نشود؛ اما در هر صورت خود بیمار از حالت های اختلال حسی در اندام های خود آگاه است .
    مقداری از کرختی ها همیشه منشا درگیری عصب محیطی ندارد. بیماری های عصب مرکزی نخاع هم می توانند کرختی و بیماری ایجاد کنند. مثلابیماری ام اس نیز همین علائم را دارد؛ اما الگوی نحوه توزیع منطقه حسی در بیماران مبتلابه ام اس از بیماران مبتلابه اختلالات اعصاب حرکتی متفاوت است .
    سکته های مغزی نیز به علت ایجاد اختلال در اعصاب، بی حسی ایجاد کرده و بر اثر آن دست و پا خواب می رود .
    مسمومیت های دارویی نیز ممکن است باعث مسمومیت اعصاب محیطی شود که از میان این داروها، داروهای شیمی درمانی که به اعصاب سلول های محیطی بیماران سرطانی آسیب می زنند، شایع تر است .
    مسمومیت بر اثر فلزات سنگین مثل جیوه، سرب، تالیوم، آرسنیک بر اثر خوردن یا تنفس آنها نیز باعث خواب رفتن دست و پا می شود؛ وقتی که دماسنج یا لامپ کم مصرف در فضای بسته شکسته شود بر اثر تصعید جیوه فرد دچار مسمومیت می شود .
    اگرچه گروه ویتامین های B بی ضرر هستند اما استفاده بیش از اندازه ویتامین B6 می تواند مسمومیت ایجاد کند که این مسمومیت خود را به صورت بی حسی دست و پا نشان می دهد .
    فشار خون ارتباط مستقیمی با بیماری های اعصاب محیطی ندارد،به دلیل اینکه اعصاب محیطی در تنظیم فشار خون و عروق محیطی نقش دارد، ابتلابه بعضی از بیماری های اعصاب محیطی در تنظیم فشار خون مشکل ایجاد کرده و خود را به صورت افت فشار خون نشان می دهد .
    بیماری سندرم تونل مچ دست نیز با خواب رفتن دست ها خود را نشان می دهد، به گونه ای که ممکن است فرد، شب ها به دفعات با حالت خواب رفتگی دست از خواب بیدار شود .
    این بیماری زمانی به وجود می آید که عصبی که از مچ دستان وارد پنجه و نوک انگشتان می شود بر اثر کار زیاد یا عوامل دیگر نظیر کم کاری تیروئید، حاملگی و دیابت انتشار پیدا می کند و آن منطقه بدون اینکه بیمار فعالیت خاصی داشته باشد با یک مختصر فعالیت به خواب می رود.
    با تشخیص بیماری فرد می توان به خواب رفتن مکرر دست و پاها را درمان کرد.   
 روزنامه کیهان، شماره 20308 به تاریخ 27/6/91، صفحه 7 (خانواده)

نگاه تغذیه ای به بیماری «ام اس»

امروزه براساس جدیدترین تحقیقات علمی انجام شده در سبب شناسی بیماری ام اس مشخص شده است که کمبود ویتامینD یکی از عوامل مهم ایجاد این بیماری است که متاسفانه بسیاری از افراد در جامعه ایران و به خصوص شهرهای بزرگ دچار کمبود این ویتامین هستند. مهم ترین راه دریافت ویتامینD نور آفتاب است، آن هم به شرطی که مستقیما به بدن تابیده شود و نه از پشت شیشه. در واقع اگر چهار روز در هفته و هربار بین پنج تا هفت دقیقه به بدن آفتاب بتابد، ویتامین D مورد نیاز بدن تامین می شود. اما معمولااین مقدار در شهرهای بزرگ و زندگی آپارتمان نشینی به راحتی تامین نمی شود. همچنین اجزای ریزی که در هوای آلوده وجود دارند اشعه UV خورشید را جذب می کنند و نور آفتاب دیگر اثر خود را نخواهد داشت. علاوه براین وقتی که پوست بدن با لباس پوشیده می شود ویتامین D آفتاب نمی تواند در بدن سنتز شود. الگوی اسیدهای چرب نیز در این بیماری تاثیرگذار است. کمبود بعضی از اسیدهای چرب ضروری، اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 9 می تواند احتمال ابتلابه این بیماری را افزایش دهد. اما به طور کلی درمان های تغذیه ای برای بیماران ام اس، درمان های حمایتی محسوب می شوند و نه درمان های قطعی. به عبارت دیگر فردی که دچار بیماری ام اس است، می تواند با پیروی از یک الگوی غذایی مناسب و جلوگیری از کمبود ویتامین ها و املاح از پیشرفت و گسترش بیماری خود پیشگیری و عوارض آن را کمتر کند. بیماران می توانند برای برخورداری از یک الگوی غذایی مناسب و پیشگیری از شدیدتر شدن عوارض و مشکلات با یک متخصص تغذیه مشورت داشته باشند.
    بیماران مبتلابه ام اس مانند هر بیمار دیگری باید از مصرف موادغذایی مضر خودداری کنند. برخی از خوراکی ها حاوی مواد اکسیدکننده یا رادیکال های آزاد هستند ازجمله غذاهای سرخ کردنی، پرچرب، پروتئینی یا غذاهای پرکالری، خیلی شور و کنسروی. مصرف این مواد در یک نوبت غذایی معمولامقدار زیادی کالری به بدن می رسانند و باید در مصرف آنها اعتدال را رعایت کرد. همچنین باید در مصرف لبنیات پرچرب مانند شیر، ماست، خامه و پنیر پرچرب که حاوی اسیدهای چرب اشباع هستند دقت و آنها را کمتر مصرف کرد. اما اینکه اصلاشیر و لبنیات مصرف نشود کاملاغلط است.  
 روزنامه شرق ، شماره 1628 به تاریخ 27/6/91، صفحه 9 (سلامت)

خوش بینانه به درمان «ام اس» نگاه کنید

مصاحبه با «دکتر حمیدرضا ترابی» متخصص بیماری های مغز و اعصاب و عضو هیات علمی انجمن «ام اس» ایران
نویسنده: علیرضا سردشتی

    یکی از بیماری های قرن حاضر که بسیاری از جوانان به خصوص دختران و زنان را درگیر می کند بیماری ام اس است که هنوز از نظر پزشکان متخصص دنیا علت آن نامشخص است. این بیماری برای اولین بار در سال ۱۸۶۸ توسط جین مارتین چارکات متخصص اعصاب فرانسوی معرفی شد. ام اس نوعی بیماری خودایمنی است که در آن بدن به سلول های خود آسیب وارد می کند. به گونه ای که سیستم دفاعی به سیستم مرکزی اعصاب حمله کرده و نواحی از مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار می دهد.
    
    «ام اس» یعنی چه؟
    بیماری ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) یکی از بیماری های مزمن سیستم عصبی مرکزی است که مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار می دهد. در این بیماری عمدتا روکش رشته های عصبی (میلین) که همان راه های هدایت عصبی هستند درگیر و دچار یک روند التهابی می شوند. بنابراین پیام های عصبی با تاخیر انجام می شود. اگر آسیب و روند بیماری شدید باشد حجم سلولی نیز تخریب می شود و راه های عصبی، حسی، حرکتی، تعادلی و بینایی مختل می شوند. این بیماری باتوجه به منطقه عصبی که گرفتار می کند، می تواند با علایم چشمی، کاهش بینایی، دوبینی، سرگیجه، عدم تعادل، بی حسی اندام ها، لرزش، تکرر و اختلال در کنترل ادرار و در موارد پیشرفته تر اختلال شدید حرکتی و تعادلی و لرزش و مشکلات حافظه و اختلال کنترل ادرار و مدفوع ظاهر شود. تمام این علایم براساس نوع بیماری ام اس، تعداد حملات، سیر پیش رونده، تشخیص به موقع، پیگیری درمان ها و پیشگیری می تواند متفاوت باشد.
    بهترین راه تشخیص ام اس گرفتن شرح حال از بیمار است. به عبارت دیگر گفته های بیمار درمورد علایم، معاینه دقیق بالینی بیمار توسط پزشک معالج، یافتن علامت های عصبی، مطالعه یافته های تصویری از جمله ام آرآی مغز و نخاع، انجام نوار چشم، آزمایش مایع نخاع و انجام تست های خونی می توانند در جهت رد و تایید و تشخیص افتراقی بیماری ام اس از بیماری های دیگر کمک کننده باشند.
    سن بروز بیماری بیشتر بین 20 تا 40سالگی است و خانم ها بیشتر گرفتار آن می شوند. علت بیماری ناشناخته است اما برای بروز آن عللی درنظر گرفته شده است که مجموع این عوامل می تواند باعث این بیماری شود. استعداد و ساختار جسمی فرد، استعداد ارثی، اختلال در تنظیم و تعادل سیستم ایمنی، عوامل محیطی و نژادی، مواجهه فرد با ویروس ها در طول زندگی، واکسیناسیون و استرس از جمله عواملی هستند که در ایجاد بیماری ام اس تاثیرگذارند. البته هنوز عامل ژنتیک و ژن خاصی برای این بیماری پیدا نشده است. بیماری ام اس تمام افراد را به یک شکل تحت تاثیر قرار نمی دهد. این بیماری وسیع الطیف است و انواع مختلفی دارد. باتوجه به نوع حمله اولیه و منطقه گرفتاری می تواند خوش خیم یا بدخیم و با علایم بیشتر یا کمتر باشد.
    
    درمان های امیدوارکننده
     تا به امروز درمان قطعی برای ام اس پیدا نشده است اما خوشبختانه داروهایی در جهت درمان فاز حاد بیماری و کنترل محورهای بصری و پیشگیری از روند پیشرفت بیماری در دسترس است. درواقع باید به روند درمان بیماری ام اس خوشبینانه نگاه کرد زیرا این بیماری در هر فرد پاسخ خاص خود را دارد. پاسخ به درمان در برخی ها بسیار خوب است و برای سال ها علایمی ندارند. علاوه براین داروهای جدیدی در جهت کنترل بیماری در دست ساخت است و هر روز تحقیقات زیادی در جهت پیدا کردن علت و درمان قطعی انجام می شود. از آنجایی که علت بیماری مشخص نیست، نمی توان از ایجاد آن پیشگیری کرد. اما با تشخیص به موقع ام اس و استفاده از درمان های موجود می توان بیماری را تحت کنترل درآورد.
    بیماری ام اس علل مختلفی دارد و تحت تاثیر ساختار بیولوژی و استعداد فردی ایجاد می شود. اما یکی از عوامل مهم در بروز علایم و ایجاد حمله اول بیماری و سیر پیش رونده، استرس است. بنابراین می توان گفت بهداشت زندگی در بیماری ام اس نقش مهمی دارد. ورزش نیز شامل این مبحث می شود. ورزش به تنهایی یکی از عوامل کنترل استرس به شمار می آید و باعث تقویت و تنظیم سیستم ایمنی بدن می شود. برای مثال بیمارانی که دچار ام اس پیشرفته هستند و اختلال حرکتی و تعادلی دارند باید از ورزش های خاص و توانبخشی (فیزیوتراپی) استفاده کنند. همچنین به سایر بیماران مبتلابه ام اس توصیه می شود که به طور مرتب ورزش های هوازی و تمرکزی انجام دهند.
    محدودیت در فعالیت های کاری مبتلایان به ام اس بستگی به نوع بیماری دارد. حتی برخی از بیماران باید شغل، محل کار و میزان ساعات کاری خود را تغییر دهند و در موارد پیشرفته بیماری توصیه می شود که فرد از کارکردن صرف نظر کند. علاوه براین استفاده از آب گرم، حمام گرم، بخار، سونا و جکوزی می تواند احتمال عود یا تشدید علایم بیماری را بیشتر کند.
    در مورد موضوع ازدواج مبتلایان به این بیماری باید گفت که مبتلایان به ام اس نیز می توانند مانند افراد عادی ازدواج کنند و صاحب فرزند شوند. البته این موضوع بستگی به شدت و نوع بیماری ام اس دارد و باید درمورد هر بیمار جداگانه تصمیم گرفت. قبل از ازدواج هر دو طرف باید از بیماری اطلاع کامل داشته باشند و با پزشک معالج خود مشورت کنند و از سیر و روند بیماری و عواقب آن مطلع شوند. قبل از حاملگی نیز باید حتما با پزشک معالج مشورت شود
    
     چرا افزایش آمار؟
    امروزه آمار مبتلایان به ام اس رو به افزایش است اما دلیل آن مشخص نیست. با این حال می توان براساس پیشرفت های پزشکی و تشخیص زودهنگام بیماری عواملی را برای آن مطرح کرد از جمله استرس، زندگی ماشینی، عدم برخورداری از تغذیه سالم، وجود نیترات در آب و هوا، آلودگی هوا، کمبود برخی از ویتامین ها از جمله ویتامین D و مصرف واکسن های غیراستاندارد. این عوامل به نحوی می توانند بر سیستم ایمنی تاثیر گذار باشند و باعث ایجاد و حتی افزایش بیماری شوند به خصوص در افرادی که از قبل استعداد این بیماری را دارند. با وجود این نمی توان به طور حتم از تاثیر این عوامل بر ام اس صحبت کرد.
    این بیماری معمولادر بهترین دوران زندگی فرد شروع می شود به خصوص در خانم ها که اکثر آنها بسیار عاطفی و حساس هستند. توصیه ام به اطرافیان بیمار این است که احساسات آنها را درک و با آنها همدلی کنند چراکه بیماری ایجادشده اجتناب ناپذیر است و در این میان هیچ کس مقصر نیست و باید بیماران ام اس را در پذیرش بیماری و امید به زندگی و پیگیری درمان ها هدایت کرد. معمولادر شروع بیماری رنج بیمار با اضطراب، گریه، سرزنش خود و دیگران، عصبانیت و حتی افسردگی نشان داده می شود. بنابراین باید با کمک خود بیمار، اطرافیان و پزشک معالج این دوران را کوتاه کرد و گذراند تا فرد با استقلال کامل و پذیرش بیماری در پی درمان و تغییر نوع زندگی پیش رود. فرانکل، روانشناس انسان گرای معروف قرن بیستم می گوید: «اگر زندگی یک رنج است باید در دل این رنج معنای زندگی را پیدا کرد.» پس یک بیمار ام اس در دل این رنج باید امید به زندگی را پیدا کند. اگر ناامیدی را انتخاب کند در رنج افسردگی و وخیم تر شدن بیماری می افتد اما اگر امید به زندگی را انتخاب کند در مسیر بهبودی پیش می رود چراکه بیماری ام اس با روحیه رابطه مستقیم دارد. در اکثر بیمارانی که امید به زندگی و روحیه خوبی دارند و در پی درمان هستند، شانس عود و پیشرفت بیماری خیلی کم می شود. 
 روزنامه شرق ، شماره 1628 به تاریخ 27/6/91، صفحه 9 (سلامت)