مشکل سرد مزاجی در زنان مشکلی است که از دیرباز وجود داشته، اما به دلیل مسائل عرفی بیان نمی شده است؛ ولی امروزه چنین مشکلاتی به وفور بیان شده و مورد درمان قرار می گیرد. در بیش از 50 درصد زنان مشکلاتی در زمینه انجام اعمال جنسی وجود دارد.
این مشکلات می تواند در زمینه تحریک اولیه، تغییرات واژن و خشکی واژن یا عوامل دیگر باشد.هر یک ازاین مشکلات تشخیص و درمان خود را داردو هریک باید ازسوی متخصص باتجربه بررسی شود
نکته مهم این است که بدانیم آیا واقعا مشکلی وجود دارد یا نه؟ متاسفانه با تبلیغات غلطی که در این زمینه در ماهواره و رسانه های تبلیغاتی مشابه انجام می شود، تصور غلطی به وجود آمده است. این تبلیغات با این هدف انجام می شود تا نیاز در جامعه برای مصرف داروها و وسایلی که تبلیغ می شود، ایجاد شود و البته در موثر بودن این داروها و وسایل شک بالایی وجود دارد.
در بسیاری از کسانی که با ابراز مشکل در زمینه جنسی مراجعه می کنند، مشاهده می شود که اصولابیماری ای وجود ندارد و فرد سیستم طبیعی دارد. مثلاخانم یا آقایی که هر یک ماه یک بار تمایل جنسی دارند اگر از وضع موجود احساس کلافگی یا عصبانیت نکنند، اصلابیمار نیستند و نیازی به درمان ندارند البته کسانی که به دنبال یک دوره فعال جنسی، دوره غیرفعالی را تجربه می کنند، احتمالامشکل داشته و نیاز به درمان دارند.
مورد دیگر این که بسیاری از مشکلات جنسی ریشه در روان دارد یعنی مشکلات روحی، اضطراب، افسردگی و... تاثیر شدید و واضحی در این زمینه دارد.
در کنار مشکلات روحی نمی توان به مشکلات جسمی بی توجه ماند. بیماری های مزمن زیادی وجود دارد که با کاهش میل جنسی همراه است. از جمله مهم ترین بیماری ها می توان به بیماری های غدد شامل اختلالات تیروئید، افزایش هورمون پرولاکتین، دیابت و یائسگی، نارسایی کلیه، کبد و ریه، عفونت ها بخصوص عفونت های واژن و رحم، افتادگی مثانه و اختلال در دفع ادرار، بیماری های سیستم عصبی مثل دیسک کمر، ام اس و بیماری صرع اشاره کرد. فشار خون و بیماری های انسداد عروقی از جمله بیماری های شایع دیگری است که می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود. مصرف داروها هم در بسیاری از موارد از عوامل زمینه ساز کاهش میل جنسی است حتی داروهای ساده ای مثل سایمیتیدین می تواند موجب این مشکل شد. داروهایی که در درمان فشار خون(ایندرال و متیل دوپا)، افسردگی و اضطراب (آمی تریپتیلین، دیازپام و فلوکستین) و داروهایی که برای درمان نازایی استفاده می شود (لتروزول)، هم از این دسته داروهاست و با مشاوره و تغییر این داروها می توان به درمان مشکلات جنسی این بیماران پرداخت.
مساله مهم دیگر داروهایی است که برای درمان این مشکلات تبلیغ می شود و اغلب بی اثر یا دارای عوارضی برای مصرف کننده است، پس برای درمان این مشکلات باید به پزشکی که در تشخیص و درمان این دسته بیماری ها مهارت دارد مراجعه و از خوددرمانی پرهیز کرد، اما داروهایی که برای درمان استفاده می شود تستوسترون برای زنان یائسه، بوپروپیون در موارد خاص، تیبولون و برمه ملانوتید است و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.
جام جم، ش3628 ص16 (سلامت) نویسنده: دکتر ثریا عالمی** جراح و متخصص بیماری های زنان و زایمان /span>
داروی ام اس نیست: خانم بنده ام.اس دارد. داروهایش نیست. داروخانه 13 آبان می گوید دارو نداریم. به خدا در ام.اس اگر دارو به موقع به بیمار نرسد، کور می کند، فلج می کند. شاید مسوولان نمی دانند که دارو نیست. 2 ماه است که 13 آبان می گوید دارو نیست ما باید دردمان را کجا ببریم. تو را به خدا چاپ کنید. گزارش تهیه کنید. به داد این بیمارها برسید. به خدا گرفتاریم.
روزنامه ایران، ش5294 تاریخ 19/11/91، ص9 (دانش) نوروزی- 36908 /span>
معروف است که چای سبز؛ داروی شفابخش بسیاری از بیماریها است . عقیده همگانی این است که با چای سبز میتوان بسیاری از بیماریها را درمان کرد: سرطان روده و غدهی پروستات، بیماری قند، آلزایمر، ام اس و نیز چاقی راا. دانشمندان آمریکایی در پژوهشی درستی این ادعا را در یک مورد ثابت کردهاند.
به نقل از دویچه وله ، نتایج بررسی یک گروه پزشکی آمریکایی نشان میدهد که نوشیدن دو فنجان چای سبز پس از صرف یک وعده غذای مفصل (با ماکارونی یا سیبزمینی و غلات) مانع افزایش قند خون میشود.
دلیل این امر وجود مادهای است به نام Epigallocatechingallat که در پزشکی به EGCG معروف است. این ماده باعث میشود که تجزیهی نشاستهی موجود در مواد خوراکی به کندی صورت گیرد و در نتیجه به گلوکز تبدیل نشود.
نتایج آزمایشهای این گروه پزشکی، بهویژه برای مبتلایان به بیماری قند، بسیار امیدوارکننده است.
مادهی ضد عفونت
این که EGCG موجود در چای سبز در درمان بیماریهای خونی موثر است، نکتهای است که در نتیجهی آزمایشهای یک پزشک آلمانی متخصص بیماریهای خونی به نام ورنر هونشتاین در سال ۲۰۰۵ مشخص شد.
این پزشک که در آن زمان ۷۲ سال داشت و خود از نوع ویژهای از بیماری کمخونی رنج میبرد، با مطلع شدن از محتوای سخنرانیای در بارهی خواص چای سبز، نوشیدن آن را آغاز کرد و میزان مصرف آن را به دو لیتر در روز رساند.
هونشتاین چنان به تاثیرات شفابخش چای سبز اعتقاد پیدا کرد که در سال ۲۰۰۷ مقالهای جامع در بارهی معجزههای درمانی این ماده در یک مجلهی تخصصی نوشت و در پی انتشار آن، هزینهی انجام چند پروژهی پژوهشی در بارهی فواید EGCG را تامین کرد.
این پزشک مبتکر که در ۸۳ سالگی از جهان رفت، در آخرین دستنوشتههای خود نوشت که دلیل طول عمرش، نوشیدن چای سبز بوده است.
آزمایشهای عملی
پزشکان دانشگاه هایدلبرگ، پس از فوت ورنر هونشتاین، ادعای او را بر ۱۹ بیمار قلبی مورد آزمایش قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که مصرف EGCG باعث کندی روند عفونیشدن دیوارههای قلب شده، ولی نتوانسته است از رشد کامل آن جلوگیری کند.
بهنظر آرنت کریستن، پزشک متخصص بیماریهای خونی و رئیس بخش پژوهشهای دانشگاه هایدلبرگ، “میزان تجویز ناکافی” میتوانسته بر نتایج آزمایشها تاثیر بگذارد. او معتقد است که با این حال نتیجهی تحقیقات موفقیتآمیز بوده است: «دستکم این معالجه باعث وخیمشدن وضع بیمار نشد.»
آزمایشهای دیگر
از جمله پژوهشهایی که در مورد فواید چای سبز صورت گرفته، آزمایشی است در بارهی تاثیر EGCG بر سلول و بازسازی آن. نتایج این بررسیها نشان میدهد که EGCG بهنحو بارزی از عفونیشدن سلولها و رشد غیرطبیعی آنها جلوگیری میکند و بر واکنشهای غیرعادی سیستم دفاعی بدن تاثیر میگذارد.
از آن گذشته این ماده ظاهرا میتواند از میزان آسیبپذیری ژن سلولها بکاهد و بر ساخت رگهای خونی اضافی تاثیر منفی بگذارد که در رشد سلولهای سرطانی نقش مهمی بازی میکنند.
در حال حاضر در بیمارستان شریته (Charité) برلین، در مورد این تحقیق میشود که آیا میتوان پیشرفت بیماری آلزایمر را در اولین مراحل بروز با چای سبز متوقف کرد یا نه.
دو پروژهی تحقیقاتی در مورد تاثیرات EGCG بر اسکلروز چندگانه یا بیماری اِماِس که نوعی اختلال خودایمنی سیستم اعصاب مرکزی است، در دو نهاد پژوهشی دیگر در دست انجام است که نتایج آن در چند ماه آینده منتشر میشود.
در بارهی نقش و ترکیب سایر مواد موجود در چای سبز، در رابطه با چگونگی و درجهی تاثیرگذاری EGCG در جهت درمان بیماریها هنوز تحقیقی صورت نگرفته است.
به نقل از سایت پیشگو