.:::: ام اس چت ::::.

مکانی برای بیماران ام اس www.mschat.zim.ir

.:::: ام اس چت ::::.

مکانی برای بیماران ام اس www.mschat.zim.ir

MS و ویتامین D

به گزارش « بهداشت نیوز » مطالعات جدید پژوهشگران نشان می دهد به میزان هر 50 نانو مول افزایش ویتامین دی در یک لیتر از خون، احتمال بروز بیماری ام اس در سال های بعدی را به میزان 39 درصد کاهش می دهد. از سوی دیگر در این مطالعات مشخص شد زنانی که دچار کمبود ویتامین دی در بدن خود هستند به میزان 43 درصد بیشتر در خطر ابتلا به بیماری ام اس قرار دارند.


مطالعات انجام شده توسط پژوهشگران دانشگاه هاروارد نشان می دهد کمبود ویتامین دی در زنان جوان و میانسال می تواند خطر ابتلا به ام اس را در سنین بالاتر تشدید کند.

در همین رابطه کاساندرا مونگر (Kassandra Munger) از اعضای این تیم تحقیقاتی و پژوهشگر دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد در بوستون ایالات متحده آمریکا اعلام کرد: «مطالعات انجام شده نشان می دهد کمبود ویتامین دی در زنان جوان و میانسال می تواند خطر ابتلا به ام اس را در سنین بالاتر تشدید کند.»

بیمای ام ‌اس (MS) یا  اسکلروز چندگانه (Multiple sclerosis) یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می ‌بینند .  این آسیب دیدگی در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند، اختلال ایجاد کرده و باعث به وجود آمدن علائم و نشانه‌ های زیادی از جمله مشکلات جسمی می شود. به طور کلی تا کنون دلایل ارائه شده در مورد این بیماری شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی مانند عفونت بوده است.

یکی از ویژگی های مهم ام اس ، آسیب های وارد شده به اعصاب سیستم مرکزی عصبی بدن محسوب می شود که عموما غیر قابل پیش بینی بوده و با ایجاد اختلال در زندگی بیماران، آن ها را ناتوان می کند. در این عارضه ارتباط بین مغز و برخی اعضای بدن مختل شده و بدن با حمله به غلاف های محافظ میلین که فیبرهای عصبی را پوشش می دهد، به این بخش ها آسیب وارد می کند. این مطالعه در حقیقت تائید کننده مطالعات پیشینی بوده که به ارتباط بین میزان ویتامین دی و خطر ابتلا به ام اس پی برده بودند اما در این مطالعات مشخص شد که میزان تاثیر فوق چه میزان بوده و از سوی دیگر، نقش مشخص تاثیر ویتامین دی بر افزایش سیستم ایمنی بدن نیز شناسائی شد. در این مطالعات نمونه های خون بیش از 800 هزار زن داوطلب در کشور فنلاند مورد مطالعه قرار گرفته و میزان خطر ابتلا به ام اس در آن ها بررسی شد. در این میان یک هزار و 92 زن از بین شرکت کنندگان به بیماری ام اس مبتلا شدند و در بررسی های انجام شده مشخص شد که  این افراد به میزان 58 درصد به نسبت دیگران با کمبود ویتامین دی رو به رو هستند.

کاساندرا مونگر در توضیح این موضوع گفت: « انجام تحقیقات بیشتری در مورد میزان مطلوب ویتامین D  و نقش آن در کاهش خطر ابتلا به MS ضروری است، در این یمان اما لازم است در نظر داشته باشید که دریافت میزان کافی از ویتامین دی می تواند نقشی موثر در سلامتی افراد داشته و شرایط زندگی و کیفیت بهداشت جسمی را به ویزه در زنان افزایش دهد.»

شرح کامل این پژوهش و نتایج به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی عصب شناسی (Neurology) منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.

 

          منبع: سیناپرس

فرزندآوری آرزویی ممکن یا ممتنع

پیراهن صورتی کوتاهش را روی پاهای لطیف و کوچکش می کشم. به خودم می چسبانمش و لبخند به رخسارِ درخواب غلتیده او می فشانم. انگشتان کشیده و کوچک او را می بوسم و آرام از روی صندلی بلند می شوم. اتاق های خانه تودرتو، بزرگ و پر از نورند. عطر غذا در فضا پیچیده است. به طرف آشپزخانه می روم. ناخودآگاه به چارچوب در می خورم؛ «زیر پاهایم انگار خالی می شوند».

صدای مطهره در سرم می پیچد و نوزاد در هوا می رقصد. روی سرامیک سفید و کرم آشپزخانه، پاهایم می لغزند.
جاذبه چند برابر می شود و نوزاد با شدت و فریاد گریه به زمین می خورد. پیراهنش دیگر سرخ شده است، به رنگ خون. سرم را از روی صفحه نم ناک بلند و صورت خیسم را در دستانم محاصره می کنم.

نوزاد متولد نشده ام در خواب و خیال از دستان من بر زمین رها شد و بر کاغذ مرد. صدای هق هقم اتاق را برمی دارد؛ می گریم؛ در نیمه عمر، در حسرت دنیانیامدن یک فرزند برای جاودانگی و از توهم ناتوانی در پرستاری از طفل دنیا نیامده ام.

بارها به انتقال بیماری «ام اس»، ضعف در هنگام تولد، حمله بعد از زایمان و هزاران مشکل دیگر برای فرزند خیالی ام و مادرش اندیشیده ام؛ اما هیچ دلیلی برای نداشتن او نیافتم؛ جز ترس.
 «مادران سالم، فرزند سالم ندارند، با مصرف این همه دارو، چه انتظاری از من دارید؟».

صدای من در حرف های نامفهوم پزشک پژواک دارد و تکرار می شود و تکرار می شود و تکرار. خودم را در چشمان ترسیده او می بینم. از حرف های مشفقانه اش چیزی نه شنیده ام و نه فهمیده. آینده را نوید می دهد و شکلی از بودن را به من توصیه می کند؛ «جوان و زیبایی و فرصت های زیادی داری!».

حرف های تکراری، مبهم و کلی. آینده ای دور و محال؛ زندگی در دنیایی دیگر با ویژگی های دور از امکان. «مادر»شدن و در فضای «خانواده» زندگی کردن؛ خیال های خام. هر لحظه که می گذرد، باور امکان پذیری چنین امتناعی برای من مبتلا به بیماری محالی می شود.
رویاهای دست نیافتنی و تصویر خیال انگیزی عجیب از خانواده ای که نقش بودن را به من بسپارد؛ بی خبر از آنکه من مدت هاست خودم را در تک تک قبرهای خالی آماده بهشت زهرا نوبت به نوبت، دفن کرده ام. برای خودم در همهمه، تلقین خوانده ام و بر استخوان های پوک برجای مانده از «ام اس»، فاتحه.

توصیه های پزشکان و تجربه های دوستانم، از تصویر تولد یک فرزند واقعی ترند و برای من باورنکردنی. داشتن چندین فرزند، حاصل زیر نظر پزشک بودن و رعایت توصیه های او پیش و پس از تولد، برای تعدادی از دوستانم بوده است.

بهبود بیماری و در موارد زیادی، ازبین رفتن آن در دوره بارداری، بسیاری از دوستانم را به بارداری های دوم و سوم تشویق کرده است. در سال های اخیر نیز بسیاری از بیماران بعد از زایمان متوجه علائم بیماری و تشخیص «ام اس» شده اند.
قطع دارو یک ماه پیش از بارداری و مراقبت ها پس از تولد، برای مادر دشوار نیست؛ وقتی مادر نگران انتقال بیماری به نوزاد است؛ اما پزشک می گوید: « «ام اس» مادر هیچ اثری روی جنین ندارد».
پیراهن صورتی کوتاهش را روی پاهای لطیف و کوچکش می کشم. به خودم می چسبانمش و لبخند به رخسارِ در خواب غلتیده او می فشانم. انگشتان کشیده و کوچک او را می بوسم.
    
     منبع:   روزنامه شرق ، شماره  2962 ، نویسنده: مریم پیمان

کنسرت نادر مشایخی به نفع بیماران ام اس



    کنسرت اینتر ارکستر تهران به رهبری نادر مشایخی به نفع بیماران ام اس در تالار وحدت برگزار می شود.

آثاری از یوهان سباستین باخ، با همراهی گروه کر اینترارکستر به رهبری هامون هاشمی، قطعاتی از ژان باتیست لولی، آهنگساز قرن هفدهم فرانسوی، در ترکیب سازهای ایرانی و سمفونیک، قطعه ای از جرج فردریک هندل و قطعاتی از آروو پرت و نادر مشایخی رپرتوار کنسرت شنبه شب را تشکیل می دهند.


نادر مشایخی که خود بیش از سی سال با بیماری ام اس دست به گریبان است، درباره برگزاری این برنامه می گوید: ما می خواهیم به کسانی که دچار این بیماری هستند نشان دهیم که با وجود ام اس هم می شود زندگی کرد و با وجود ام اس هم می توان خوشبخت بود.

برخلاف برنامه های معمول از این دست که تلاش می کنند برای ساعاتی افراد را سرگرم کنند تا سختی های زندگی را فراموش کنند، ما در این برنامه قصد داریم چیزی به شنونده بدهیم که با خود به همراه ببرد.این کنسرت شنبه شب ۲۵ شهریور، ساعت ۲۱ و 30 دقیقه با عنوان «رویداد شنیداری۳» اجرا خواهد شد.

    
    
منبع:   روزنامه دنیای اقتصاد، شماره 4143 به تاریخ 22/6/96،

بایدهای ورزش برای مبتلایان به ام اس

چند نفر از ما می دانیم و می توانیم تصور کنیم که یک فرد مبتلا به بیماری ام اس نه تنها می تواند ورزش کند بلکه حتی یک کوهنورد حرفه ای باشد.
    سروش شرفیان اردکانی، کوهنورد جوانی است که به بیماری ام اس مبتلاست. صعود به قله 7000 متری هدف سال گذشته او بود. شرفیان یکی از هزاران نفری است که تلاش می کند ابتلا به این بیماری او را زمین گیر و گوشه گیر نکند. برای همین با امید به لحظات بهتر و موفق همچنان تلاش می کند.

    عملکرد شرفیان برای شما تحسین برانگیز است یا جوانی که هر روز در بخش ورودی مترو می نشیند و با سازدهنی سعی می کند نظر دیگران را به درماندگی ناشی از بیماری خود جلب کند؟

    اگر شما هم عزیزی در میان اطرافیان خود دارید که به بیماری ام اس مبتلاست، با مطالعه راهکارهای دکتر مریم ابوالحسنی، متخصص طب ورزشی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، او را ترغیب کنید ورزش را آغاز کند که انجام حرکات ورزشی می تواند آغازگر تحولات بزرگی در زندگی عزیزتان باشد.
    
    ورزش جایگزین دارو نیست
    دانشمندان دانمارکی نیز بتازگی با اعلام نتیجه تحقیقات خود، این خبر نویدبخش را منتشر کرده اند که ورزش های قدرتی بر کند شدن روند پیشرفت بیماری ام اس تاثیر دارد. این خبر خوشحال کننده باعث تولد این پرسش می شود که آیا ورزش می تواند جایگزین دارو یا کاهش مصرف آن شود؟ دکتر ابوالحسنی همسو با محققان دانمارکی معتقد است ورزش یکی از گزینه های درمانی موثر است و نمی تواند جایگزین دارو باشد. نکته قابل توجه و تاکید دیگر آن که انجام هرگونه فعالیت ورزشی حتما باید تحت نظر متخصصان طب ورزشی انجام گیرد، چرا که حرکات ورزشی براساس شدت بیماری و وضعیت فرد تعیین و تجویز می شود به همین دلیل توصیه می شود مبتلایان حرکات را حتما طبق تشخیص متخصصان انجام دهند.
    
    چرا مبتلایان به ام اس باید ورزش کنند؟
    ضرورت و هدف اصلی از انجام ورزش توسط مبتلایان به ام اس، تحرک بدن به منظور حفظ فعالیت و قدرت عضلات، بازگرداندن تعادل به بدن و از همه مهم تر حفظ استقلال و توانایی فرد در انجام کارهای شخصی است.
    این بیماری بیشتر در میان جوانان خودنمایی می کند. برای فردی که در اوج طراوات، شادابی و خواهان هیجان و قدرت است، حفظ تعادل و حرکت و قدرت عضلانی بسیار مهم است. برای تقویت تعادل وحفظ انعطاف پذیری بدن انجام ورزش هایی مانند یوگا، پیلاتس و تای چی بسیار کمک کننده و موثر است. برای حفظ قدرت عضلات اندام فوقانی یا تحتانی استفاده از کش ها، دمبل ها و دستگاه های بدنسازی مناسب با وضعیت خودشان زیر نظر مربی بسیار مناسب است و هیچ مانعی وجود ندارد.
    
    انجام ورزش با هر سطحی از بیماری
    بیماری ام اس باعث ناتوان شدن سیستم عصب مرکزی می شود. زمانی که سیستم ایمنی بدن به غلاف محافظتی که الیاف عصبی را پوشش می دهد، حمله می کند، ارتباط بین مغز و بقیه بدن ضعیف می شود و علائم بیماری بروز می کند. علائم از لحاظ شدت متفاوت هستند؛ بیماری در وضعیت شدید، باعث می شود بیمار توانایی راه رفتن خود را از دست بدهد.
    فرد در هر سطحی از بیماری که باشد، می تواند ورزش کند، اما متناسب با میزان ناتوانی و وضعیت خود باید حرکات ورزشی را انجام دهد. مسلما هر چه درجه ناتوانی فرد کمتر باشد، به همان میزان حرکات راحت و فعالیت ها بیشتر می تواند باشد.
    انجام فعالیت های هوازی و پیاده روی به عنوان یک توصیه عمومی برای همه افراد اعم از سالم یا بیمار درباره مبتلایان به ام اس نیز صدق می کند. به این معنا که حتی فردی که از عصا یا واکرهم استفاده می کند، حتما پیاده روی را در برنامه روزانه خود داشته باشد.
    
    توصیه ای بر خلاف تصور
    مبتلایانی که درصد ناتوانی آنها کم است یا بیماری آنها به شکل عودکننده یا فروکش کننده است، می توانند طبق علاقه خود ورزش های پرتحرکی همچون فوتبال، والیبال، ورزش های راکتی وحتی رزمی انجام دهند و هیچ محدودیتی ندارند.
    
    خستگی ناشی از ورزش
    مبتلایان به ام اس به دلیل شرایطی که دارند، زود خسته می شوند. به همین دلیل باید بعد از ورزش استراحت کنند.این افراد اگر با وجود گذشت دو ساعت از انجام حرکات ورزشی همچنان احساس خستگی کنند و این وضعیت تا روز بعد نیز ادامه یابد، باید به دو نکته توجه کنند؛ یکی انجام ورزش بیش از حد مجاز و توان است و دیگری احتمال بروز علائم جدید که حتما باید به پزشک مراجعه کنند.
    
    ورزش مناسب برای تقویت عضلات ضعیف
    استفاده از دوچرخه ثابت یکی از توصیه های قابل توجه است. افرادی که مشکلاتی همچون افتادگی مچ پا دارند یا با ضعف عضلات مچ پا مواجه هستند، می توانند با ثابت کردن پایشان روی رکاب دوچرخه بزنند و عضلات خود را تقویت کنند. برای این کار دوچرخه های مخصوصی وجود دارد که می توانند از آنها استفاده کنند.
    
    شرایط ورزش برای مبتلایان به ام اس
    این افراد حتما باید مراقب کم آبی بدن خود باشند. جای گرم اصلا نباید ورزش کنند.در ساعات خنک روز ترجیحا در ساعات اولیه صبح ورزش کنند. چون امکان غلبه خستگی در ساعات عصر و کاهش کیفیت ورزش وجود دارد. از لباس هایی که باعث تهویه مناسب بدن می شود، استفاده کنند.
    اگر فردی به دلیل مسائل مالی، امکان مراجعه به متخصصان پزشکی ورزشی را ندارد، حتما باید از انجام حرکات نادرست و آسیب زننده امتناع کنند و تنها به انجام ورزش هایی همچون پیاده روی و حرکات کششی سبک اکتفا کند، اما برای تمرینات قدرتی حتما باید به پزشک مراجعه کند.
    
    اهمیت ورزش های ذهن
    انجام ورزش های ذهنی برای مبتلایان به ام اس بسیار مهم است. انجام تمرینات توانبخشی شناختی برای بهبود تمرکز و رفع اختلالات حافظه، بسیار مهم است. این تمرینات حتما باید زیر نظر متخصصان، روان شناسان و کار درمانگران انجام شود.
    
    ورزش برای افراد ناتوان
    افرادی که خیلی ناتوان شده اند، می توانند از فیزیوتراپ یا کاردرمانگر خود کمک بگیرند. در مراکز خاص توانبخشی دستگاه های مخصوصی وجود دارد که آنجا می توانند به صورت خوابیده حرکات ورزشی را تحت محافظت انجام بدهند.
    
    ورزش در آب
    آب درمانی، ورزش بسیار مهم دیگری است که برای مبتلایان به این بیماری بسیار پرکاربرد است. افراد با سطح ناتوانی های متوسط تا نسبتا شدید هم می توانند از آب درمانی کمک بگیرند. حتی افرادی که کاملا ناتوان هستند، می توانند با کمک آب درمانگر و افراد آشنا در آب   ورزش کنند.
    
    
    منبع:   روزنامه جام جم، شماره 4911 ، نویسنده: سهیلا فلاحی