فریبکاری در درمان بیماری ام اس

در ٢٠سال اخیر بر میزان شیوع بیماری ام اس افزوده شده است. روزی نیست که یک بیمار جدید به مطب من مراجعه نکند. من هر روز با یک روند تکراری روبه رو می شوم. انسانی که تا پیش از این سالم بوده، ناگهان دچار گِزگِز یا تاری دید شده و سپس به دنبال یک بررسی، تشخیص ام اس برای او گذاشته می شود.  این تشخیص همانند آواری بر سر او و خانواده اش خراب می شود.
 انگار همه چیز را از دست داده اند. حال بیمار و خانواده اش همانند کسی است که خود را در آستانه یک مغاک بی انتها می بیند. این تازه اول ماجراست.
بیمار و خانواده اش کم کم با حقایق بیماری آشنا می شوند. آنها متوجه می شوند که با بیماری مزمنی روبه رو هستند که با علم امروز درمان قطعی ندارد. بیمار باید برای مدتی نامحدود دارو مصرف کند؛ داروهایی که می تواند عوارض نیز داشته باشد. گاه لازم است برای سال ها هفته ای یک بار یا یک روز در میان دارو تزریق کند. همچنین آنها ممکن است دچار حمله شوند و درعین حال، بهبودی کامل از نقصی که حمله بیماری به وجود می آورد نیز همواره ممکن نیست. علائم دیگری نیز وجود دارند که می توانند بر کیفیت زندگی بیماران اثر بگذارند؛ به طورمثال بسیاری از بیماران از یک خستگی مزمن رنج می برند.
بیمار با یک کار کوچک دچار خستگی مفرط می شود. به قول خود بیماران، انگار کوه کنده اند. این فقط بخش کوچکی از مشکلات بیماران است. آنها در ازدواج، زندگی زناشویی، کار و فعالیت های اجتماعی می توانند دچار مشکل شوند و تلقی اشتباه جامعه از این بیماری که آن را معادل با فلج شدن می داند، بر رنج بیماران می افزاید. این دورنمایی از آن چیزی است که یک بیمار می تواند با آن روبه رو شود، اما باید گفت که این یک سیر طبیعی از بیماری ام اس بوده و این سیر می تواند با مداخلات درست، روند بسیار متفاوتی داشته باشد. اکنون نسل جدیدی از داروهایی معرفی می شود که سیر بیماری را تغییر می دهند. درعین حال توصیه هایی مانند روحیه خوب، ورزش و کار می تواند سبب بهبود قابل توجه این بیماران شود. به عنوان کسی که بیشتر ساعات عمرم به درمان جنبه های مختلف این بیماری می گذرد، آینده بسیار روشنی را برای بیماران مبتلا به ام اس متصور هستم، اما شرط لازم برای این آینده روشن، حرکت در یک مسیر درست است. متاسفانه یکی از مهم ترین معضلات درمان بیماری ام اس در کشور ما، بازار داغ شارلاتان هایی است که از روند مزمن بیماری و مشکلاتی که ذکرش در بالا آمد استفاده کرده و به طرق مختلف دست به سرکیسه کردن بیماران می کنند. آنها از مفاهیمی استفاده می کنند که به طور طبیعی مورد توجه بیماران بوده و از همین طریق نیز جیب خود را با سوءاستفاده از درد و رنج بیماران پر می کنند. در تمام دنیا بیماران به موضوعاتی مانند طب سنتی، درمان های آلترناتیو یا رژیم های غذایی علاقه دارند. بی شک اینها همه بسیار مهم هستند درصورتی که در قالب درست و علمی بیان شوند. مفاهیم طب سنتی تنها در صورتی ارزش دارند که با متدهای علمی مورد ارزیابی قرار گرفته و سره و ناسره آن از هم تفکیک داده شوند. متاسفانه طب سنتی در کشور ما به سردی و گرمی خوردن و یک سری تجویزات بی سروته تقلیل یافته است. طب سنتی به شکلی که اکنون در جامعه ما مطرح می شود، فقط به بازار شیادان رونق بخشیده است. من همیشه در پاسخ به این سوال بیماران که عنوان می کنند «آیا ادعای فلان کس در فلان شهر که می گوید با طب سنتی و تجویز یک سری گیاهان آزمایش نشده و محلول هایی که محتوای آنها مشخص نیست، می توانند بیماری را درمان کنند» درست است یا نه، می گویم اگر به جای استفاده از خودرو با اسب به منزل بازگشتید، از این روش های درمانی نیز استفاده کنید. ما هر روز با نسخه هایی روبه رو هستیم که از سوی عده ای شیاد با عناوین درمان های طبیعی و گیاهی برای بیماران، پیچیده شده و به غیر از آنکه آنها را سرکیسه می کند، بر روند بیماری نیز تاثیر گذاشته و سبب بدترشدن حال بیماران می شود. جملاتی مثل اینکه بیماری ام اس منشا کبدی دارد یا آنها که طبع سرد دارند و بیشتر ترشی و ماست مصرف می کنند به بیماری ام اس مبتلا می شوند، جملات شایعی است که باوجود نادرست بودن، متاسفانه بیماران نیز اقبال زیادی به آنها دارند. شیادان نیز از همین اقبال مردم به چنین جملات نادرستی استفاده کرده و با تجویزهایی این چنینی جیب خود را پر می کنند. طب سنتی می تواند ارزش زیادی داشته باشد اگر محدوده خود را دریافته و درعین حال خود را با متدهای علمی مدرن ارزیابی کند. ادعای درمان کامل بیماری ام اس توسط طب سنتی یا طب های آلترناتیو که این روزها زیاد در جامعه ما شنیده می شود، ادعایی نه تنها غیرعلمی است، بلکه کسی که آن را عنوان می کند یک شیاد است. بیماران نیز نباید فریب چنین افرادی را بخورند. باز تاکید می کنم آنچه نوشتم به معنای بی ارزش بودن طب سنتی نیست. طب سنتی ما مانند اقیانوس بزرگی است که مرواریدهای بسیاری را در خود پنهان دارد و این گونه ادعاها فقط از ارزش آن می کاهد.
  
    
منبــع:  روزنامه شرق ، شماره 3064 به تاریخ  28/10/96، نویسنده: عبدالرضا ناصرمقدسی * * متخصص مغز و اعصاب