چگونه از پیشرفت بیماری جلوگیری کنیم؟

ام اس بیماری ناتوان کننده ای است، چراکه با ضعف سیستم اعصاب مرکزی بدن و کاهش مقاومت سیستم ایمنی بدن، بیمار را با محدودیت های متعددی از نظر بینایی، حرکتی و ذهنی روبه رو می کند، اما بسته به این که بیماری در چه مرحله ای است و ضایعات ناشی از آن تا چه حد بیمار مبتلا را درگیر کرده است، اثرات ناتوان کننده ام اس فرق می کند و البته قابل کنترل است.
    دکتر بهروز توانا، متخصص طب فیزیکی در گفت وگو با «جام جم» می گوید: در ارتباط با بیماران ام اسی ما باید کاری کنیم که بیماری به فاز (مرحله) پیشرفته وارد نشود. رسیدن به این هدف ممکن نیست مگر با دقت در مصرف داروها، پیگیری فعالیت های سبک روزانه در قالب فیزیکی و ذهنی و جلوگیری از رکود، بی تحرکی و ممانعت از ورود به مرحله افسردگی و استرس.    حتی متخصصان مغز و اعصاب نیز تاکید می کنند یک بیمار ام اسی باید محدودیت های خود را درک کند و قادر باشد در روز به نحوی برنامه ریزی کند که حداکثر استفاده را از انرژی اش ببرد. یعنی سعی کند عادات خواب منظم داشته باشد و در حد توانش فعالیت بدنی کند بدون آن که خیلی خسته شود و در زمانی که لازم است استراحت کند و بخوابد.
        ورزش سبک در هوای معتدل
    مطالعات نشان می دهد بیماران مبتلابه ام اس از خستگی یا بی رمقی به عنوان یکی از شایع ترین و ناتوان کننده ترین علائم بیماریشان یاد می کنند. خستگی در ام اس همچنین به سست بودن نیز مشهور است و این گونه تعریف می شود: فقدان انرژی فیزیکی یا ذهنی بیمار که منجر به توقف فعالیت هایش می شود. این خستگی ناشی از نوع ام اس، شدت بیماری یا دوره بیماری نیست و مکانیسم آن هنوز کاملاروشن نشده است.
    اما دکتر توانا با تاکید بر این که کنترل خستگی در بیماران ام اسی به این معناست که از فعالیت های شدید و استرس پرهیز کنند، می افزاید: اگر بیماری در مراحل نخستین خود باشد و ضایعات ناشی از آن پایدار نشده و عوارض جدی به جا نگذاشته باشد، بهره گیری از اصول توانبخشی یعنی فعالیت های ورزشی ملایم چون پیاده روی و ورزش های کششی، شنا کردن (به مدت کم) و راه رفتن در آب به بیمار برای رفع خستگی و پیشگیری از پیشرفت آثار ناتوان کننده بیماری توصیه می شود.
    این متخصص طب فیزیکی با تاکید بر انجام ورزش های کششی برای تقویت عضلات و پیشگیری از کوتاه شدن عضلات (کوتاه شدن عضلات از عوارض شایع ام اس است) به بیماران ام اسی حتی در مرحله پیشرفته توصیه می کند: آنچه مهم است این که بیمار بداند چه چیزی او را خسته می کند. یعنی بهتر است بیمار ام اسی ده دقیقه کار و ۵ دقیقه استراحت کند. به هیچ وجه خودش را چه از لحاظ جسمی و چه از لحاظ روحی خسته نکند. همین طور روش های توانبخشی (حرکات کششی) و ورزش ها (بخصوص آب درمانی و پیاده روی) را برای جلوگیری از خستگی به کار گیرد و به نحوی برنامه ریزی کند که انرژی زیادی برای انجام کار صرف نکند.
    به گفته دکتر توانا، میزان خستگی با میزان دمای بدن رابطه ای مستقیم دارد به این معنا که هر چه دمای بدن بیمار بالاتر باشد میزان خستگی نیز بیشتر خواهد شد. بر این اساس توصیه می شود بیماران از محیط های گرم اجتناب کنند و هوای اتاقشان را همیشه در حد معتدل نگه دارند.
           روزنامه جام جم، شماره 3606  تاریخ 25/10/91، صفحه 11 (پرونده)