پیشرفت قابل توجه کشور در زمینه «نورولوژی»

وضعیت درمان بیماری های مغز و اعصاب در ایران

تاکنون 20کنگره بیماری های مغز و اعصاب در ایران برگزار شده است که اولین دوره آن در تاریخ ششم خرداد سال70 در هتل آزادی تهران برگزار شد و اکنون بیست ویکمین دوره آن در هتل المپیک و از تاریخ 20 تا 23خرداد برگزار می شود. اصولاهدف از برگزاری کنگره ها را به طورکلی می توان در سه محور اصلی زیر خلاصه کرد: بالابردن سطح علمی شرکت کنندگان در کنگره، آشنایی با آخرین پیشرفت های جهانی در آن حوزه خاص و تبادل افکار. نورولوژی به چند دلیل اهمیت بسیاری دارد: شیوع زیاد بیماری های نورولوژی در سطح دنیا و همچنین در کشور ما. 

 همان طور که می دانید سکته های مغزی دومین عامل مرگ ومیر در جهان است. آلزایمر نیز نوعی بیماری است که پس از 65 سالگی، شش درصد افراد و پس از 85سالگی نیز بیش از 30درصد مردم را مبتلامی کند. بیماری های دیگر مانند صرع، ام اس و پارکینسون نیز بیماری های نسبتا شایعی هستند. اهمیت دوم این موضوع آن است که در سال های اخیر پیشرفت های بسیار مهم و چشمگیری در سطح جهان برای درمان بیماری های نورولوژی روی داده است، که دلیلش هم پیشرفت در شناخت بهتر و کامل تر این بیماری ها به کمک دستگاه های نوروالکترودینامیک مانند ام آرآی است. شناخت بهتر عامل بیماری نیز به تشخیص بهتر و راحت تر و همچنین درمان های کارآمدتر منجر شده است. پس در نظر داشته باشید بیماری هایی که زمانی غیرقابل درمان تلقی می شدند، امروزه تا حدودی در دسته بیماری های قابل درمان قرار گرفته است. علاوه بر این، امروزه این امکان نیز وجود دارد که از پیشرفت علایم این بیماری ها جلوگیری کنیم. هدف از برگزاری این کنگره در کشور ما نیز شناسایی بهتر این رشته در کشور ما بود. اکنون می خواهم در ادامه این یاداشت، به دو نکته اشاره کنم که بسیار اهمیت دارد:
    1- در اولین کنگره نورولوژی ایران که برگزار شد، ظرفیت تعداد بخش های آموزشی مغز و اعصاب با تعداد پزشکان فارغ التحصیل و داوطلبان برای این رشته برابر بود. در صورتی که در چهارسال اخیر، تعداد داوطلبان به ادامه تحصیل در این رشته به شدت افزایش یافته است. تعداد رزیدنت هایی که خواهان تغییر رشته از رشته های دیگر و آمدن به رشته مغز و اعصاب هستند، کم نیست.
    2- از نظر علمی نیز پیشرفت های بسیار زیادی داشتیم که برای اطلاعات بهتر آماری را ارایه می دهم. اگر تعداد مقاله های ایندکس شده در مجلات معتبر دنیا در چهار سال آخر دهه70 را با چهارسال اخیر مقایسه کنیم، می بینیم در آن زمان معدل تعداد مقاله های منتشرشده، حدود هشت ونیم بود در حالی که هم اکنون این تعداد 435 است، یعنی تعداد مقاله های علمی ما در این زمینه از 50برابر هم بیشتر شده است. پس پیشرفت علمی عظیمی صورت گرفته است.  

برای مثال چندی پیش کنگره ای درباره ام اس (یکی از مشکلات امروز ما در زمینه پزشکی)، در اصفهان برگزار شد. دانشمندان کشور ما 12مقاله در این کنگره عرضه کردند، بعد از ما ترکیه با 52مقاله قرار داشت و رتبه سوم در اختیار عربستان بود با چهارمقاله. در نظر بگیرید که عربستان با آن همه امکانات عظیم مالی، فقط چهار مقاله منتشر کرده بود. پس می بینیم پیشرفت های ما در این زمینه بسیار چشمگیر بوده است و به این نتیجه رسیدیم زحمت هایی که دانشمندان ما کشیده اند، به خصوص در این رشته بسیار قابل توجه بود و نتایج خوبی هم به بار آورد. اینجانب از 30سال پیش در این زمینه فعالیت می کنم؛ هم رییس انجمن بودم و هم دبیر بُرد بودم، استادیار دانشگاه علوم پزشکی یوسی ال ای در آمریکا بودم و پس از 30سال به کشورم برگشتم تا ببینم نتیجه آن چه بوده است. خدا را شکر می بینم که پیشرفت ما در این زمینه بسیار قابل توجه بوده است.
         
منبع: شرق،ش2037 تاریخ 22/3/93،ص 7(علم)نویسنده: حسین پاکدامن*رییس انجمن متخصصان مغز و اعصاب ایران