آمریکای شمالی، پروفسور «لوری گلیمچر»
تغییرات ایجاد شده در سبک زندگی، افراد را با انواع بیماری های جسمانی و روانی رو به رو ساخته است که منشا اصلی بروز این بیماری ها را باید مربوط به در پی نگرفتن اصول درست و سبک زندگی صحیح دانست. در عصر کنونی افراد بدون توجه به نیازهای جسمانی و شناخت از وضعیت جسمانی و روانی خود نسخه ای واحد از زندگی را در پیش می گیرند و نسبت به بروز انواع بیماری هایی که درطول عمر دچار آن می شوند، بی اطلاع هستند.
از نگاه طب سنتی ایرانی _ اسلامی افراد در هر سن و سال یا هر منطقه جغرافیایی که زندگی می کنند، باید سبک زندگی همان منطقه را رعایت کنند تا کمتر دچار برخی بیماری ها شوند. مزاج شناسی یکی از قواعد این طب است که با علم به آن و آگاهی از اینکه هر فرد در هر دوره سنی چه مزاجی دارد به داشتن یک زندگی مطلوب و با کیفیت و مصون ماندن از انواع بیماری ها کمک می کند.
دکتر منصور خرمی زاده محقق طب سنتی ایرانی و اسلامی در خصوص علت شیوع روز افزون بیماری های جسمانی و روانی در گفت و گو با خبرنگار گروه زندگی گفت: اغلب بیماری های جسمانی مانند کبد چرب، فشار خون، دیابت، انواع سکته ها، سرطان ها، بیماری های روانی مانند افسردگی، ترس، اضطراب و وسواس در جامعه امروز ریشه در سبک زندگی دارد. با توجه به اینکه امروزه شیوه های زندگی نسبت به گذشته تغییر یافته است، تغذیه نادرست و نداشتن تحرک مناسب زمینه را برای بروز بسیاری از مشکلات مهیا می سازد. این محقق طب سنتی ایرانی و اسلامی در خصوص اینکه هیچ نسخه ثابت و از پیش تعیین شده ای برای تمام افراد در زندگی وجود ندارد توضیح داد و گفت: برخی افراد در منطقه محل سکونت خود براحتی تندترین غذاها را مصرف می کنند و با هیچ بیماری رو به رو نمی شوند در صورتی که دیده می شود این سبک تغذیه ای در مناطق دیگر افراد را دچار بیماری های جسمانی می کند از این رو نمی توان یک سبک ثابتی را برای همه افراد در مناطق مختلف در نظر گرفت.
وی با بیان این مطلب که اغلب مردم با واژه مزاج و مزاج شناسی آشنایی ندارند و همین ناآگاهی موجب افزایش بیماری ها شده است افزود: اگر عموم مردم ویژگی های مزاج سرشتی، سنی، شغلی، فصلی ، اقلیمی و غذایی خود را می شناختند، امروزه شاهد بسیاری از بیماری هایی که به سرعت رو به افزایش است نبودیم. از این رو در طب سنتی واژه مزاج و مفهوم مزاج شناسی در بهداشت و درمان می بایستی مورد توجه قرار گیرد. از این رو در صورتی که افراد به تفاوت های فردی، محیطی، زمانی و... توجه کنند به طور قطع جسم، روح و روانی تندرست خواهند داشت.
دکتر خرمی زاده به شناخت این تفاوت ها در زندگی امروزی اشاره کرد و گفت: در مکتب طب سنتی ایران، نظام هستی از ترکیب چهار عنصر آتش (گرم وخشک)، هوا(گرم و تر)، آب (سرد و تر) و خاک (سرد و خشک) تکوین می یابد و علت گوناگونی موجودات که با حواس ظاهری ادراک می شوند ناشی از برآیند اثر این چهار عنصر است که آن را مزاج می نامند و بر حسب تغییراتی که در مقدار هر یک از این عناصر حاصل می شود، مزاج های مختلف شکل می گیرد. طبیعتی که افراد در آن زندگی می کنند از نظر مزاج شناسی به چند دسته قابل طبقه بندی است، اما مهم ترین آنها مزاج سرشتی، جنسیتی، فصلی، اقلیمی، سنی، گیاهان دارویی، ایام روز، شغلی و مزاج اندام ها است.
بدین ترتیب توقع، داشتن جامعه ای سالم تنها زمانی میسر می شود که به این ویژگی ها در زندگی روزانه توجه شود و افراد باید آگاه باشند که با تغییر در هر یک از این فاکتورها تمامی دستور العمل ها در امر بهداشت و درمان تغییر خواهد کرد.
این محقق طب سنتی به دسته بندی مزاج های مختلف اشاره کرد و گفت: در معرفی مزاج سرشتی می توان گفت افرادی که عنصر آتش بیشتری دارند طبیعت شان گرم و خشک به شمار می رود و افرادی که عنصر هوای بیشتری دارند مزاج شان گرم و تر است و آن دسته از افرادی که در وجودشان عنصر آب بیشتر وجود دارد، مزاج سرد و تر داشته و عنصر خاک اگر بیش از حد باشد مزاج این دسته از افراد سرد و خشک به شمار می رود.
وی در ادامه خصوصیات مزاج فصلی را معرفی کرد و افزود: مزاج فصل بهار گرم و تر، فصل تابستان گرم و خشک، پاییز سرد و خشک و زمستان سرد و تر است.
دکتر خرمی زاده با اشاره به پیامد تغییرات جوی حاصله از کاهش بارندگی ها و افزایش خشکسالی طی سال های اخیر در ایران توصیه هایی کرد و افزود: بروز این مسائل جدید در سبک زندگی منجر به تغییر مزاج محصولات کشاورزی نسبت به گذشته شده است و مزاج افراد در دهه های اخیر به سمت گرمی و خشکی پیش رفته است.
با توجه به اینکه مزاج کبد باید گرم وتر باشد و به علت تغییر سبک زندگی گرم و خشک شده است و افراد گرایش بیشتری به سمت مصرف غذاهای سرد و تر مانند برنج، ماست، کاهو، سالاد و... پیدا کرده اند که منجر به ضعیف شدن اندام های سرد بدن مانند مغز، اعصاب، عضلات و استخوان ها می شود از این رو شدت صدمات حاصله از این نوع روش تغذیه ای در فصول خشک سال مانند تابستان و پاییز در جوانان و میانسالان که طبیعت خشک تری دارند، بیشتر دیده می شود و زمینه را برای بروز بسیاری از بیماری ها مانند افسردگی، ام اس، آلزایمر، بیماری های روماتیسمی، بیماری های عفونی، سرماخوردگی و... مهیا می سازد و از سوی دیگر این دو گروه از افراد زودتر به بیماری های دیگری چون ضعف عضلانی، نارسایی قلبی، خستگی، چاقی، دیابت و... مبتلامی شوند.
وی با بیان این موضوع که همه افراد ساکن ایران(بجز افرادی که در مناطق مرطوب شمالی و جنوبی در حاشیه دریا زندگی می کنند و رطوبت در آن مناطق بیشتر است)برای کاهش بروز بیماری های جسمانی و روحی خود باید نکات مهمی را رعایت کنند هشدار داد و افزود: در سنین جوانی افراد بهتر است کمتر در تماس مستقیم با نور آفتاب باشند و در محیط های گرم و خشک کاری بویژه هنگام ظهر کمتر حضور داشته باشند. از سوی دیگر توصیه می شود مصرف غذاهای فست فود، انواع نوشابه ها، غذاهای کنسرو شده که حاوی مواد نگه دارنده و ادویه هستند را به حداقل برسانند زیرا این مواد برای سلامتی افراد بویژه کبد مضر به شمار می رود.
وی با اشاره به اینکه در مناطق خشک ایران افراد باید کمتر از مواد غذایی چون سیر، گردو، ادویه، پیاز و سس مصرف کنند گفت: علاوه بر کاهش مصرف این مواد غذایی در مناطق خشک ایران افراد باید توجه خاصی به کاهش مصرف خوراکی های سردی بخش برای جلوگیری از بروز بیماری های سرد در اندام های حساس بدن بویژه در فصول سرد داشته باشند و برای تقویت قوای بدن بویژه کبد بهتر است از مواد خوراکی مانند بادام، انجیر، عسل، زیتون، مویز و... استفاده کنند و در این فصل سرد در صورتی که تمایل به مصرف آب سرد، غذاهای سرد و تر و ترش مزه دارند از عرق کاسنی یا شربت آبلیمو، شربت سکنجبین، و... برای کاهش حرارت خشکی کبد استفاده کنند. تا در جامعه شاهد افزایش سطح سلامتی افراد و کاهش بروز بیماری ها باشیم.
منبع: روزنامه ایران، شماره 5836 تاریخ 18/10/93،دکتر منصور خرمی زاده: محقق طب سنتی ایرانی و اسلامی، نویسنده: مهدیه شایگان
در بیماری خودایمنی (Autoimmune) بخشی از سیستم ایمنی بدن به اشتباه به خود بدن حمله می کند. بیماری هایی نظیر ام اس، لوپوس، روماتیسم مفصلی و سلیاک از این جمله هستند.
قبیل این آلودگی و اختلال در نظام های اجتماعی و سیاسی نیز دیده می شود، با این تفاوت که در حوزه اجتماعی و سیاسی با نوعی از دستکاری و آلوده سازی بیرونی (سازمان یافته) مواجه هستیم.
منبع: کیهان، شماره 20962 به تاریخ 16/10/93، نویسنده: محمد ایمانی
در این که علم پزشکی در یک قرن اخیر، جهش فوق العاده ای داشته است و توانسته مرزهای درمان را یکی پس از دیگری درنوردد شکی نیست، اما هنوز هم علم آکادمیک پزشکی برای بسیاری از بیماری ها درمان و پاسخ قانع کننده ای ندارد.
هنوز هم علم پزشکی نتوانسته است درمانی مطمئن و قطعی برای انواع سرطان بخصوص سرطان های بدخیم و پیش رونده پیدا کند. هنوز علم مدرن نتوانسته است بیماری ایدز را به طور کامل درمان کند یا در مورد برخی بیماری ها مثل ام اس، حتی علم پزشکی نتوانسته است منشا دقیق و ریشه قطعی این بیماری را پیدا کند، چه برسد به این که بخواهد برای درمان کامل این بیماری، نسخه ای عملی ارائه بدهد.
به دلیل همین محدودیت های علم پزشکی روز است که درمان های مکمل و جایگزین از دور خارج نشده است و همچنان بسیاری از مردم به انتخاب شیوه های درمانی خارج از شیوه های درمان بیمارستانی و درمانگاهی علاقه مند هستند. البته نباید فراموش کرد اثرات جانبی مصرف داروهای شیمیایی و برخی درمان های نوین هم گروه زیادی از مردم را قانع کرده است که به سمت درمان هایی غیر از درمان های بیمارستانی حرکت کنند.
طبی که از آن با عنوان طب مکمل یا طب جایگزین نام برده می شود، مجموعه روش های درمانی است که از مسیر ویزیت پزشک، بستری در بیمارستان و رفتن به داروخانه ها نمی گذرد. پزشکی سنتی، هومیوپاتی، آب درمانی، طب سوزنی، سنگ درمانی، یوگا، پزشکی سلولی، انرژی درمانی، ماساژ درمانی، بازتاب درمانی، رایحه درمانی و طب چینی از روش های رایج در طب مکمل است.
طب مکمل را با عناوین دیگری مثل طب جایگزین، طب بومی، طب حاشیه و طب کل نگر هم می شناسند.
در این نوع طب، عقیده بر کل گرایی و جامع گرایی است و به انسان به دید یک واحد مجزا از جهان نگاه نمی شود، بلکه در طب مکمل، هم انسان جزئی از یک کل واحد به حساب می آید و هم هر بخش از بدن انسان در تعامل با سایر اعضای دیگر تعریف می شود. مثلااگر دست فردی دچار تورم شود، در طب مکمل این گونه نیست که فقط درمان بر دست فرد مبتلاتمرکز پیدا کند، بلکه اعتقاد بر این است که این مشکل، به دلیل ناهماهنگی کل بدن و در سطحی بالاتر به دلیل ناهماهنگی فرد با دنیای پیرامون، پدید آمده است و از همین منظر نیز به این طب، جامع نگر می گویند.
البته چون نتایج طب مکمل، برخلاف طب دانشگاهی، قابل اندازه گیری و سنجش دقیق نیست، بنابراین دور از ذهن نیست که افراد سودجو از این گونه روش های درمانی، سوءاستفاده و مردم را سرکیسه کنند.
به همین دلیل هم باید در انتخاب شیوه درمانی طب مکمل و در انتخاب فرد درمانگر، دقت و حساسیت زیادی به عمل آید و تا حدامکان از افراد سرشناس این حوزه کمک گرفته شود تا درد «نقره داغ شدن» هم به دردهای بیمار اضافه نشود.
منبع: جام جم، شماره 4161 به تاریخ 15/10/93،