آخرین سرای زندگی خاکی

 
    بعضی از پدربزرگ و مادربزرگ ها در دوران سالمندی بنابه دلایلی از جمله معلولیت، بیماری یا تنهایی، ناگزیر به انتخاب خانه سالمندان به عنوان آخرین سرای زندگی خاکی هستند اگرچه باور دارند آسایشگاه هم مکانی برای زندگی است، اما هر چند دلگیر. قدم در آسایشگاه کهریزک می گذارم. مکانی که بیشترین سالمند یعنی 1750 نفر را در خود جای داده است. آسایشگاه بخش های متعددی از جمله کارگاه، فیزیوتراپی توانبخشی، سالن ورزش و... دارد که در هر بخشی هر سالمند یا معلولی باتوجه به وضعیت خاص جسمی و روحی اش یا بیماری ام.اس در آنجا به صورت شبانه روزی زندگی می کند. عباس صبوری، کیومرث شاملو، حمید خدابنده، انور حسینی، اقدس خانم، گل بانو، اعظم خانم، نیره خانم، حوا رکنی، صدیقه فهیمی و خیلی از جوانان و پدران و مادران معلولی که در آسایشگاه حضور دارند، دلتنگ خانه و کاشانه خود هستند، اما به علت اجبار و تنهایی، بی کسی و نداری و بخصوص معلولیتهای جسمی مجبورند که روزگار خود را در آسایشگاه سپری کنند، هر چند که می گویند اینجا راحتیم و همه چیز خوب و مهیا و خورد و خوراکمان هم مرتب است، اما ته نگاه همه آنها غمی پنهان و حکایتی ناگفته موج می زند. هر طرف که سر می چرخانم، معلولی، یا سالمندی توجهم را جلب می کند، دلم می خواست ساعتها زمان داشتم و پای درد دل و صحبتشان می نشستم و اندکی با آنها هم کلام می شدم؛ اما... صدیقه و کیومرث که هر دو معلول هستند و پای دار قالی می نشینند و اوقاتشان را سپری می کنند در همین آسایشگاه با هم ازدواج کردند، اگرچه سن و سالی ندارند اما در کنار سالمندان روزگار می گذرانند؛ در بخش سالمندان کنار حمید خدابنده که تنها روی نیمکت نشسته، می نشینم، غم در چهره اش نشسته است وقتی به او می گویم چرا تنهایی و پیش دیگر دوستانت نمی روی، می گوید: «خیلی حوصله شان را ندارم دوست من فقط خداست، امروز همان فردایی است که دیروز منتظرش بودم، اما هیچ وقت فکر نمی کردم این قدر زود به دوره آخر زندگی که میانسالی است برسم.»
    علی آقا هم که مدت 8 سال است در آسایشگاه زندگی می کند و دور و بر تختش پر از عروسک های پولیشی و گلهای مصنوعی است و ظاهراً فضای شادی را برای خودش مهیا کرده، می گوید: «زمان به سرعت گذشت و گرد و غبار پیری بر روی موهای سپیدم نشست و دوره کهنسالی را تجربه کردم. اما حقیقت این است که در طول زندگی هیچ گاه مسیر ذهنم به سوی پیری نرفت و برای همین فکری برای گذراندن این مدت نکردم، الان هم اینجا با کتاب خواندن و مطالعه خودم را سرگرم می کنم.» به او می گویم فرزندان و همسرتان کجا هستند؟ که می گوید: «همسرم فوت کرده و دو فرزندم در خارج زندگی می کنند به همین دلیل مجبورم که اینجا بقیه عمرم را سپری کنم و همچنان که نگاه به دور دستهای افق دارد، زیر لب زمزمه می کند:« ناگهان چقدر زود دیر می شود.»
    و این جمله آخرش باعث شد مرا با پیرمرد 70 ساله ای که گذر زمان صورتش را پر از چین و چروک کرده، و در زیر درخت بید مجنونی روی نیمکت تنها نشسته همکلام کند.
    علی اکبر جلیلی فر که اهل بابل هست می گوید:«دوران جوانی را که شمع راهمان برای جست وجوی آینده کردیم چقدر زود گذشت و ما را برای همیشه با اشک و لبخند، غم و شادی و فراز و نشیب هایش به روزگار پیری سپرد.»
    وی که هیچ فرزندی ندارد و دست همسرش هم از دنیا کوتاه شده و به ناچار در آسایشگاه زندگی می کند، ادامه می دهد: «اگرچه امروز، رفتن جوانی باعث حسرت همیشگی من شده است، اما طعم سالمندی چندان که شنیده می شد، تلخ نیست. دست تقدیر و روزگار برای هر کس به گونه ای خاص رقم می خورد، سرنوشت من هم این طور بود که آخر عمری تنها زندگی کنم.»
    کمی آن طرف تر در بخش دیگری اعظم خانم که روسری گلدار قرمزی بر سر دارد، و از دیگر خانمها دلگیرتر و افسرده تر به نظر می رسد، مرا به سوی خود می خواند. او که ظاهراً دبیر بازنشسته است و 87 سال عمر دارد، می گوید: «بچه هایم به من گفتند برای چند ماه اینجا بمان، زود می آییم و تو را می بریم، اما سالهاست که چشم به راه آمدنشان هستم ولی...». بغضش را فرو می خورد چند قطره اشک از گوشه چشمش جاری می شود و با حسرت می گوید: «فراموشی تلخ ترین قصه دوران سالمندی و در واقع بزرگ ترین ارمغانی است که از سوی نسل امروز نصیب ما مادران و پدران سالخورده می شود.»
    او که نگاه منتظرش به در اطاق آسایشگاه خیره مانده است، اضافه می کند: «نسل جوان امروز، همان فرزندانی هستند که در روزگار گذشته بدون حمایت و حضور ما، قادر به انجام کارهای روزمره خود هم نبودند، اما در شرایط کنونی بی آنکه بدانند در این شرایط بسیار کم تحمل و دل نازک شده ایم، ما را از یاد برده اند.»

پایان انحصاربازار300 میلیاردی داروی ام اس درکشور

معاون دارویی سازمان غذا ودارواعلام کرد:

معاون دارویی سازمان غذا وداروبا انتقاد از حمله های صورت گرفته اخیربه این سازمان درپی صدورمجوزتولید داروهای بیوتکنولوژی به یک شرکت داروسازی داخلی گفت: وزارت بهداشت طی چهارسال اخیربا پرداخت حدود100میلیارد تومان یارانه به شرکت داخلی تولید کننده داروهای ام اس، حمایت های لازم را ازاین شرکت انجام داده واکنون زمان آن است که رقبایی جدید به این عرصه وارد شوند تا قیمت داروشکسته شده وکیفیت محصول ارتقا یابد.به گزارش ایسنا، دکتر محمدرضا شانه سازبا تاکید براینکه اساسا بحث واردات داروی ام اس ازکشورآرژانتین که اخیرا ازسوی برخی عنوان شده مطرح نیست،خاطرنشان کرد: قراراست یک کارخانه داروسازی داخلی، داروهای بیوتکنولوژیک خود را تا فراهم شدن امکانات تولید آن درداخل تا پایان سال درکشورآرژانتین تولید کند.وی با بیان اینکه پروانه وعواید تولید این داروبرای کارخانه داخلی است، تصریح کرد: این موضوعی نیست که اولین باراتفاق بیفتد بلکه همان شرکتی که اکنون معترض این قضیه است سالهاست که یک محصول ضد سرطانی را با قرارداد بسته شده دریک شرکت هندی وارد کشورمی کند.شانه ساز، خاطرنشان کرد: حدود چهارسال است که85 درصد بازارداروی ام اس دردست یک شرکت داخلی است. حال این سئوال مطرح می شود که ما چقدرمی توانیم روی قیمت این دارو مانور دهیم.

جزییات جلسه با منتقدان واردات داروی ام اس از آرژانتین

مهر| پیگیری ها و موضع گیری های اخیر در مورد داروهای وارداتی امریکای جنوبی رییس سازمان غذا و دارو را دیروز مجبور به نشست با منتقدان این واردات کرد. او در گفت وگو با مهر، به تشریح جزییات جلسه وزارت بهداشت با منتقدان واردات داروهای بایوتک از کشور آرژانتین پرداخت و گفت: سیاست ما حمایت از تولید داخل و صنعت دارویی کشور است. دکتر احمد شیبانی، بعدازظهر دوشنبه در پایان جلسه مدیران دارویی وزارت بهداشت با تولیدکنندگان و سندیکاهای دارویی در کشور، با حضور در جمع خبرنگاران به تشریح نتایج این نشست پرداخت. وی با تاکید بر اینکه وزارت بهداشت مسوول مراقبت از سلامت مردم است، تصریح کرد: تصمیم بر این شد که وزارت بهداشت بر اساس اختیاراتی که دارد در قالب ضوابط و مقررات نسبت به تامین داروی مورد نیاز کشور اقدام کند. معاون وزیر بهداشت با طرح این موضوع که قرار شد بحث اقتصادی دارو بر ماهیت دارویی حاکم نشود، افزود: دسترسی آسان مردم به داروهای باکیفیت، در اولویت برنامه ها و سیاست های وزارت بهداشت قرار دارد. وی با تاکید بر اینکه سیاست وزارت بهداشت حمایت از تولید داخل و صنعت دارویی کشور است، ادامه داد: ما وظیفه داریم واردات دارویی را مدیریت کنیم. به این معنا که در قالب برنامه یی، واردات به تولید تبدیل شود. شیبانی، مهم ترین مزیت تولید داروهای خاص و بایوتک در داخل کشور را قیمت پایین آن عنوان کرد و افزود: باید صنعت دارویی را در جهتی مدیریت کنیم که بتوانیم روزبه روز داروهای نوترکیب و جدید تولید کنیم. رییس سازمان غذا و دارو در ارتباط با موضوع واردات داروی ام اس از آرژانتین گفت: قرار نیست این دارو را وارد کنیم بلکه داروی مورد نظر توسط یک شرکت داخلی در کشور آرژانتین تولید و سپس وارد ایران می شود تا زمینه تولید آن در داخل فراهم شود. وی با اعلام اینکه این روند تا سه سال آینده ادامه خواهد داشت، درباره کیفیت داروی ام اس که قرار است در آرژانتین تولید و وارد کشور شود، افزود: کیفیت این دارو در حال بررسی و مطالعات بالینی است و هنوز نمی توانیم درباره کیفیت آن اظهارنظر کنیم. همچنین دکتر محمدرضا شانه ساز، معاون دارویی سازمان غذا و دارو نیز با عنوان این مطلب که داروی ایرانی ام اس از سال 85 با حمایت وزارت بهداشت در داخل تولید می شود، افزود: در چهار سال گذشته وزارت بهداشت به این شرکت داخلی حدود 95 میلیارد تومان یارانه دارویی داده و الان زمان ورود رقبای دارویی است. وی با اشاره به اینکه واردات دارو از آرژانتین موضوع جدیدی نیست و قبلانیز از این کشور واردات دارویی داشته ایم، گفت: داروی ام اس که در آرژانتین تولید می شود هم اکنون در چهار کشور امریکای جنوبی تایید شده و مورد استفاده قرار می گیرد. شانه ساز بر حذف انحصار در واردات و تولید دارو در داخل تاکید کرد و افزود: بازار 200 تا 300 میلیارد تومانی مربوط به چند قلم داروی بایوتک نباید در اختیار یک شرکت باشد.

انحصار شرکتی تولید داروهای بیوتکنولوژی شکسته شد

رئیس سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت و درمان:

گروه اجتماعی ورود شرکتی دیگر برای تولید داروهای بیوتکنولوژی از جمله داروی ام اس صرفاً به معنای واردات این دارو نبوده، بلکه پس از راه اندازی خط تولید و تایید نهایی دارو در مدت سه یا چهار سال، در داخل کشور شاهد تولید آن خواهیم بود.
    به گزارش خبرنگار دکتر احمد شیبانی، رئیس سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت و درمان روز گذشته در نشست با خبرنگاران پس از یک ساعت و نیم تاخیر درباره نتیجه جلسه این سازمان با صاحبان صنایع دارویی کشور پیرامون موضوعاتی که اخیراً درباره تولید و واردات داروهای بیوتکنولوژی مطرح شده است، گفت: داروهای ام اس از سال 85 با حمایت وزارت بهداشت از سوی شرکتی در داخل تولید شده است و در آن زمان هم همچنان واردات دارو ادامه داشت، اما وزارت بهداشت با محدود کردن واردات و مانور دادن درباره یارانه این داروها، تدابیر لازم را برای حمایت از داروی تولیدی داخل اجرایی کرد. وی افزود: سیاست اصلی وزارت بهداشت، پرهیز از در انحصار شرکتی خاص قرار گرفتن تولید داروهای بیوتکنولوژی از جمله داروی ام اس است، چرا که برای ایجاد بازار رقابتی باید شرکت های دیگر هم وارد عرصه تولید داروها شوند. شیبانی با اشاره به این که شرکت دومی که قصد تولید داروهای بیوتکنولوژی از جمله داروی ام اس را دارد، ناچار است برای چند دوره این دارو را وارد کند، اما پروانه و عواید تولید این دارو از آن شرکت داخلی است.
    به گفته وی، شرکت تولید کننده فعلی داروی ام اس که از ورود رقیب جدید نگران است هم اکنون از این روند برای تولید داروی ضد سرطان جدید خود عمل می کند، یعنی در حال حاضر در هندوستان این دارو تولید و از سوی شرکت مذکور وارد کشور می شود، اما مقرر است که پس از مدتی تولید این دارو و مطالعات بالینی آن در داخل انجام شود. شیبانی تاکید کرد: اگر در جای دیگری هم انحصار در بازار تولید دارو از سوی شرکتی وجود داشته باشد، حتماً درصدد از بین بردن آن بر می آییم. محمدرضا شانه ساز، مدیرکل نظارت بر داروی وزارت بهداشت و درمان هم در این باره گفت: در طول چهار سال گذشته برای تولید یک قلم داروی ام اس 95 میلیارد تومان یارانه به شرکت تولید کننده این دارو پرداخت شده است، اما اکنون زمان شکستن این انحصار و ایجاد رقابت تولیدی رسیده است. وی با بیان این که افزایش واردات، از اهرم های وزارت بهداشت برای کنترل قیمت دارو است، اظهار کرد: با وجودن بالابودن قیمت داروی ام اس تولیدی در داخل، ما واردات را افزایش ندادیم، بلکه تولید کننده دیگری را وارد عمل کردیم، چرا که نمی توان گردش مالی 200 تا 300 میلیارد تومانی حدود 9 قلم داروی بیوتکنولوژی را در انحصار شرکتی خاص قرار داد.